آسیب شناسی روانی یا سایکوپاتولوژی و انواع آن چیست ؟

آسیب شناسی روانی چیست؟ 

آسیب شناسی روانی به عنوان علم روانشناسی به مطالعه رفتار، شناخت و تجربه های غیر عادی می پردازد. در واقع این علم با توصیف بیماری های روانی، سعی در شناسایی علت شکل گیری بیماری های روان شناختی دارد. انواع آسیب شناسی روانی شامل اختلال های اضطراب، اشتها، افسردگی، اختلال دو قطبی، شخصیت، خواب، اسکیزوفرنی، شخصیت و عصبی شناختی می شود.

به طور کلی روانشناسی یک علم است که به مطالعه رفتار و فرایندهای ذهنی انسان می پردازد. یکی از شاخه های روانشناسی، آسیب شناسی روانی یا سایکوپاتولوژی است. در واقع در روانشناسی به علمی که ویژگی و علل شکل گیری روان شناختی مبتلایان به اختلال روانی را بررسی می کند، آسیب شناسی روانی اطلاق می گردد.

بهتر است بدانید اساس کار آسیب شناسی روانی بررسی رفتار های ناسازگارانه و ناهنجاری های رفتاری است. علاوه بر این، علم آسیب شناسی روانی شیوه های درمان را بر اساس ریشه های بیولوژیکی، ژنتیکی و عوامل اجتماعی تعیین می کند و از تکنیک های بیماری شناسی بهره مند می گردد. 

نشانه‌های نیاز به آسیب شناسی روانی

علائم آسیب شناسی روانی تحت تأثیر ماهیت بیماری در تمایز است. برخی از نشانه هایی که نشان دهنده ابتلا به آسیب شناسی روانی است، شامل موارد ذیل می شود:

• اختلالات خواب 
• انزوا و گوشه گیری از فعالیت های اجتماعی 
• پرخاشگری و تحریک پذیری 
• احساس پریشانی 
• تغییرات در عادت های غذایی 
• اضطراب، نگرانی و ترس مفرط 
• ناتوانی در تمرکز و مشکلات در حافظه
• احساس خستگی مزمن و مفرط
• پرورش دهنده افکار خودزنی و خودکشی 
• داشتن افکار مزاحم
• تجربه کردن کابوس‌ها
• فلش بک‌های رویدادهای ناخوش
• وجود سردرگمی مستمر
• ایجاد نوسانات خلقی
• اجتناب از افراد و مکان‌هایی که تجربه‌های تلخ را یادآوری می‌کنند
• کناره‌گیری از خانواده و دوستان
• داشتن اضطراب و حملات پانیک
• داشتن ترس و عصبانیت مستمر
• افکار وسواسی
• افسردگی
• حس شرم و گناه
• هوش‌یاری بیش‌ازحد
• دردهای غیر قابل توضیح
• وجود اختلال در عملکرد جنسی
• تنش عضلانی

البته، تمام این علائم‌ها در یک فرد پدیدار نمی‌شوند. ممکن است در برخی از افراد تنها چند مورد از این علائم آشکار شود. درحالت‌کلی، علائم آسیب روانی این موارد است. دانستن علائم آسیب شناسی روانی اولین پله برای درمان افراد است.

روش‌های آسیب شناسی روانی و تشخیص اختلالات روانی

آسیب شناسان با تحقیق در مورد آسیب شناسی روانی توانسته‌اند روش‌های شناسایی آن را برای به کارگیری بهترین شیوه‌های درمانی پیدا کنند. به این منظور از سیستم‌هایی استفاده می‌کنند که برای شناخت اختلالات روانی، مشکلات فرعی و شناخت افراد به‌کار گرفته می‌شود.

در ادوار گذشته دانشمندان و فلاسفه بیماران روانی را بر اساس علت و نشانه ها طبقه بندی می کردند. در طول تاریخ بشریت طبقه بندی ها در خصوص افزودن اطلاعات و دانش نوین دستخوش تغییر شدند. 

متخصصان در راستای درمان آسیب شناسی روانی مستلزم رسیدن به نتیجه مطلوب برای اقدام به درمان هستند. سیستم های تشخیصی برای طبقه بندی اختلالات سلامت روان کاربرد دارند. 

در دنیای کنونی بیماری های روانی شامل دو نوع طبقه بندی DSM و ICD است.

1. راهنمای تشخیص و اطلاع از آمار اختلالات روانی (DSM-5)

راهنمای تشخیصی و آماری اختلالات روانی به وسیله انجمن روانپزشکی آمریکا به عنوان یک سیستم برای ارزیابی بیماری های روانی طراحی شده است. 

جدیدترین نسخه DSM در سال 2013 انتشار یافته است و دربردارنده ی معیار های قابل شناسایی است که متخصصان سلامت روان از آن برای رسیدن به یک تشخیص خاص استفاده می کنند. 

سیستم DSM_5 یک سیستم مناسب در زمینه تحقیق در مورد آسیب روانی است که توسط انجمن روان‌پزشکی آمریکا به نام سیستم ارزیابی بیماری‌های روانی نامیده می‌شود. این سیستم شامل معیارهای قابل شناسایی است که متخصصان از آن‌ها برای تشخیص ویژه فرد مراجعه کننده استفاده می‌کنند. اختلالاتی که در این دستگاه در این سیستم ثبت شده شامل فهرست زیر است:

• اختلال شخصیت پارانوئید 
• اختلال اسکیزوفرنی
• اختلال افسردگی
• اختلال دوقطبی 
• اختلال اضطراب اجتماعی 

البته، معیارها و فهرست اختلالات می‌تواند با انجام یک تحقیق جدید تغییر کند.

2. طبقه‌بندی بیماری‌ها در سطح بین المللی (ICD-11)

طبقه بندی ICD یک سیستم است که به مثابه ی DSM عمل می کند. این سیستم در نسخه یازدهم بیش از  یک قرن پیش توسعه یافته است و در سال 1948 به وسیله ی سازمان بهداشت جهانی اداره شد. 

سیستم ICD-11 با سیستم DSM-5 مشابه است. هدف از تشکیل این سیستم کاهش سطح بیماری در سطح جهانی است. البته، برای استفاده از این سیستم باید هزینه پرداخت شود. انجمن روان‌پزشکی آمریکا از طریق فروش کتاب و محصولات مرتبط با آن از افراد هزینه دریافت می‌کنند.

3. سیستم سایکولوژی توصیفی

در دنیای روان‌شناسی ممکن است فردی بدون داشتن معیارهای تشخیصی علائم بیماری روانی را داشته باشد. بنابراین مطالعات، سایکولوژی توصیفی یک سیستم بهتر از درک است. با این سیستم   می‌توان این افراد را شناسایی و آن‌ها را درمان کرد. همچنین، این سیستم به توصیف علائم و نشانه‌های آسیب شناسی روانی می‌پردازد. هدف از برنامه‌ریزی این سیستم، تامین هزینه تحقیق و پژوهش است.

4. تشخیص سایکوپاتولوژی در برابر رفتار طبیعی

تشخیص رفتارهای عادی و رفتارهای غیر عادی به این موضوع بستگی دارد که چگونه مسائل مربوطه بر شما و سایر اطرافیان تاثیر می‌گذارد. این مسئله زمانی صورت می‌گیرد که همه چیز به نقطه بحرانی برسد. نقطه بحرانی زمانی است که جنبه‌های تشخیص، خودی نشان می‌دهند. وجود اختلاف نظرها در ایجاد‌های بیماری‌های روانی اهمیت بسیاری دارد.

آسیب شناسی روانی رشدی چیست؟

آسیب شناسی روانی رشد یک رویکرد گسترده برای درک فرایند و مسیرهای رشد طبیعی و غیرطبیعی است. مهم‌ترین نکته‌ای که در این اصول به آن اشاره می‌شود، بست مفهوم آبشارهای توسعه به عنوان راهی برای پیش‌برد پیچیدگی و جامع شدن درک مسیرهای رشد است. مفهوم آبشارهای تو

علت شکل گیری آسیب شناسی روانی 

آسیب شناسی روانی تحت تأثیر عوامل گوناگون شکل می گیرد. بهتر است بدانید سلامت روان در طول زمان قادر به تغییر است. مرکز کنترل و پیشگیری از بیماری ها اذعان می کند که حدود 50 درصد از انسان ها در مقطعی از زندگی به یک بیماری روانی مبتلا می گردند. 

علت های دخیل در شکل گیری آسیب شناسی روانی شامل موارد زیر می شود:

• تجربیات آسیب زا و استرس زا 
• شرایط پزشکی مزمن 
• اعضا خانواده مبتلا به بیماری روان 
• استعمال مواد مخدر و مصرف مواد 

انواع شایع آسیب‌های روانی 

• اختلالات دو قطبی 
• اختلالات خواب 
• اختلالات شخصیت 
• اختلالات اضطرابی 
• اختلالات افسردگی
• اختلالات مخرب، سلوک و کنترل تکانه 
• اختلالات اشتها
• اختلالات تجزیه ای
• اختلالات عصب شناختی 
• اختلالات رشد عصبی 
• اختلالات وسواس اجباری 
• اختلالات اسکیزوفرنی 
• اختلالات علائم جسمانی 
• اختلالات مرتبط با استرس و تروما
• اختلال چند شخصیتی